PROBLEM WITH PREMATURE EJACULATION
Wytrysk przedwczesny jest najczęściej występującą męską dysfunkcją seksualną, która dotyczy aż 30% aktywnych seksualnie mężczyzn i definiowany jest jako wytrysk nasienia występujący wkrótce po rozpoczęciu penetracji lub innej formy stymulacji seksualnej. Problem z przedwczesnym wytryskiem pojawia się najczęściej u młodych mężczyzn, którzy dopiero rozpoczynają swoje życie seksualne, ale może również pojawić się u mężczyzn dojrzałych na skutek: długiej abstynencji seksualnej, uwarunkowań masturbacyjnych lub zmian czy napięć w relacjach interpersonalnych.
Problem z przedwczesnym wytryskiem najczęściej spowodowany jest poprzez czynnik psychologiczny (np. stres), nieprawidłowości anatomiczne (np. za krótkie wędzidełko prącia) lub zaburzenia biochemiczne w organizmie mężczyzny. Z tego powodu niezmiernie istotną rolę w procesie diagnostyki oraz leczenia tego schorzenia pełnią seksuolog, psycholog oraz urolog, których zadaniem jest identyfikacja i modyfikacja czynników ryzyka oraz dobór metody leczenia odpowiedniej do potrzeb pacjenta. Równie ważne są kompleksowe badania laboratoryjne, które pozwalają zidentyfikować potencjalne podłoże endokrynopatyczne problemu.
Wytrysk zbyt wczesny
Problem z przedwczesnym wytryskiem można podzielić na dwie kategorie – wspomniany wcześniej wytrysk następujący wkrótce po rozpoczęciu penetracji lub innej formy stymulacji seksualnej oraz wytrysk zbyt wczesny, który występuje wyłącznie na skutek silnego podniecenia poprzedzającego jakąkolwiek aktywność seksualną. Należy zaznaczyć, że wytrysk zbyt wczesny to odrębna dysfunkcja seksualna, która dotyczy znacząco mniejszej grupy mężczyzn niż wytrysk przedwczesny. Z tego powodu u pacjenta z tym problemem konieczne może być zastosowanie wysoce spersonalizowanych narzędzi diagnostycznych oraz metod leczenia by osiągnąć pożądane rezultaty terapeutyczne.
Wytrysk opóźniony
Ponieważ, problem z przedwczesnym wytryskiem dotyczy tak dużej liczby mężczyzn często zapominamy o jego przeciwieństwie – wytrysku opóźnionym. Jest to odrębna dysfunkcja seksualna cechująca się uzyskaniem wytrysku dopiero po bardzo długiej stymulacji seksualnej (zbliżenie seksualne trwające ponad godzinę). Wytrysk opóźniony przeważnie spowodowany jest czynnikami psychologicznymi ale może pojawić się także u mężczyzn nadużywających alkoholu, przyjmujących pewne rodzaje leków lub mających skłonności parafilne.
Każda z wymienionych dysfunkcji seksualnych związanych z wytryskiem może być skutecznie leczona pod warunkiem, że jej podłoże zostanie odpowiednio zdiagnozowane. Bardzo ważny jest także dobór metody leczenia, która spełnia oczekiwania pacjenta i jednocześnie pozwala na unormowanie czasu trwania stosunku.
